Waar ben je werkzaam, wat zijn je neventaken?
AIOS kindergeneeskunde in het Radboudumc
Welke casus motiveert jou tot op de dag van vandaag?
Moeilijk kiezen! Ik denk bijvoorbeeld aan een meisje dat dagelijks subcutane injecties moest krijgen en hier heel angstig voor was. Door verschillende momenten van overleg met een multidisciplinair team hebben we hier een goed plan voor kunnen maken. Door aanpassingen op meerdere gebieden (o.a. toedien frequentie van het middel, planning, methoden van afleiding en begeleiding van ouders) kon ze deze procedure met vertrouwen doormaken en thuis voortzetten. Het is heel waardevol hoe je met een divers team en input van patiënt en ouders tot een succesvol plan op maat kunt komen.
Daarnaast kan het soms ook zitten in meer dagelijkse dingen. Denk aan het verrassen van een kind van 1 jaar tijdens het infuus plaatsen met het zingen van een zelf bedacht liedje in ‘pom-pi-dom’ thema (nee, ik ben geen zangtalent), waardoor hij afgeleid en comfortabel de procedure kon ondergaan. Of de creatieve inzet van bellenblaas om neurologisch onderzoek te kunnen verrichten bij een angstig kind. Het blijft fantastisch om de trots en het vertrouwen van kind en ouders hierna te zien.
Hoe ben je in de procedurele comfortzorg terechtgekomen?
Door eigen ervaringen in het ziekenhuis heb ik beleefd hoe groot het belang is van contact maken, goede communicatie, vertrouwen en comfort bieden. In mijn opleiding tot arts en later in de specialisatie tot kinderarts mis ik dit onderwerp. Omdat ik het zelf zo waardevol vind, heb ik gezocht naar manieren om me hierin bij te scholen. Als ANIOS en AIOS heb ik verschillende cursussen gedaan, neem ik deel aan werkgroepen die zich hardmaken voor comfortzorg en vergroot ik nog elke dag mijn kennis en ervaringen op dit gebied.
Met welke ontwikkelingen ben je momenteel bezig binnen de procedurele comfortzorg?
Mijn missie is om procedurele comfortzorg een prominente plek in de opleiding tot (kinder)arts te geven. Het is eigenlijk heel bijzonder dat er momenteel in de opleiding weinig aandacht is voor hoe je omgaat met kinderen van verschillende leeftijden. Hoe goed zou het zijn als je hier al vroeg handvaten in leert, tools ontwikkelt om kinderen/ouders op hun gemak te stellen en weet welke stappen te ondernemen als dit onvoldoende werkt.
Eventueel leuk weetje/karakteristieks/gekke hobby/lievelingseten:
Ik ben heel nieuwsgierig en ga graag op avontuur; zonder uitgestippeld plan de natuur in wandelen, fietsen of op verkenning in mijn auto met open dak. Ook probeer ik graag nieuwe dingen uit. Zo ben ik net begonnen om te leren salsadansen.
Wat is jouw gouden tip aan ouders/zorgverleners?
1. Ga op zoek naar het kind in jezelf Sta er eens bij stil hoeveel leuker ons werk wordt als je écht contact/verbinding maakt met het kind, het helpt een procedure comfortabel te beleven en ze met een positieve ervaring het pand laat verlaten. Dit geeft bergen aan positieve energie!
Waar kunnen we meer informatie over jouw werk vinden zoals linkjes naar artikelen, websites etc?
https://www.linkedin.com/in/mirjam-binnekamp-833a4353/Inzending